Ciasto orzechowe z korzennym dżemem gruszkowym lub bez

Dzisiaj malutki, deserowy pościk, ponieważ boję się złapać wirusa komputerowego :O (Człowiek zaraża się nim korzystając z tej samej klawiatury, co zakatarzone dziecko! Chyba, że się kilka razy dziennie dezynfekuje sprzęt.)

CIASTO
30 dkg orzechów włoskich
4-5 jajek
2 łyżki cukru
2 łyżki bułki tartej
1 łyżeczka proszku do pieczenia

wykonanie:

1. zetrzeć (zmielić) orzechy w maszynce do ucierania orzechów,
2. oddzielić żółtka od białek,
3. utrzeć (dobrze zmiksować) żółtka z cukrem, połączyć z orzechami, bułką tartą i proszkiem do pieczenia,
4. ubić pianę z białek i wymieszać z resztą, przełożyć do wysmarowanej masłem niedużej blaszki,
uwaga: piana pięknie ubija się, bez znaczenia czy mikserem czy trzepaczką, jeśli białka są zimne i dodamy do nich szczyptę soli
5. piec w temperaturze 180 stopni ok. 50 minut.
uwaga: tu wiele zależy od piekarnika, lepiej po 45 minutach obejrzeć ciasto (nie wychładzając zbytnio piekarnika, jeśli nic nie zdradza tendencji do przypalania się, próbujemy wbijając głęboko, w sam środek ciasta, drewniany patyczek do szaszłyków - jeśli jest całkowicie suchy, to ciasto jest gotowe, jeśli znajdziemy na nim coś lepkiego - pieczemy dalej. Nie każdy ma dobry termometr w piekarniku, czasem gaz jest słaby, więc zdarza się takie ciasto piec i 60 minut. Gdyby jednak niedopieczenie ujawniło się dopiero po rozkrojeniu ciasta, nie należy się przejmować ani trochę, bo przecież żadnej mąki tam nie było, więc smaku surowizny i zakalca nie będzie, a konsystencja nawet wg. niektórych, przyjemniejsza :)
6. upieczone, wystudzone i wyjęte z blaszki ciasto nadkroić wzdłuż wszystkich boków dookoła, tak żeby przekroić tylko skórkę i włożyć w tę szczelinę długi kawałek mocnej nici, którą teraz trzeba skrzyżować, jakby się ją chciało zawiązać wokół ciasta i pociągnąć na boki, aż się przedrze przez placek rozdzielając go na dwie części. Nić usuwamy :)
7. przełożyć słodkim dżemem, wierzch polać polewą, pokroić na kawałki i każdy ozdobić połówką orzecha lub kandyzowanym owocem.
W moim cieście był dżem gruszkowy z korzeniami, a na wierzchu rzecz zwana Confiture de lait (mleczna konfitura) - pojęcia nie mam, jak to się nazywa po polsku, ale można po prostu oblać lukrem lub polewą czekoladową.

KORZENNY DŻEM Z GRUSZEK
pół wiadra dojrzałych soczystych gruszek
1 łyżka masła
po 1/2 łyżeczki mielonych przypraw: goździków, cynamonu, kardamonu, gałki muszkatołowej, ziela angielskiego i imbiru (nie muszą być koniecznie wszystkie, jak ktoś nie ma, albo nie lubi)
1 szklanka cukru

wykonanie:
- myjemy, obieramy, pozbawiamy gniazd nasiennych i kroimy
- w dużym garnku w łyżce rozgrzanego tłuszczu rozpuszczamy przyprawy i zaraz wrzucamy gruszki, które chwilę dusimy pod przykryciem (puszczą dużo soku), a potem mieszając gotujemy aż się rozpadną i zgęstnieją
- dorzucamy cukier i jeszcze długo smażymy, często mieszając aż będzie miało wygląd szklisty i odpowiednią gęstość
- następnie trzeba gorące nałożyć do czystych słoików, mocno zakręcić, postawić dnem do góry aż "zassie".
Sztuczka: można odlać ten sok, który gruszki puszczają na początku (zrobić sobie z niego napój), wtedy smażenie będzie krótsze, ale wtedy przypraw nie należy dawać na początku, tylko dodać razem z cukrem!!!

Samo ciasto orzechowe BEZ słodkich dodatków jest produktem dietetycznym!