poniedziałek, 24 maja 2010

Jak dobrze ugotować szparagi







Autor: Muscat o 22:06

5 komentarzy:

  1. rain.drop25 maja 2010 09:14

    Muscat, piękny i smakowity wpis! Dziękuję, że przyłączyłaś się do staropolskiej zabawy, pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  2. kryzysowy kucharz25 maja 2010 18:12

    Według Hestona Blumenthala prowadzącego serię "Kuchenna chemia" substancje smakowe szparagów należą do rozpuszczalnych w wodzie, dlatego, aby uzyskać lepszy smak należy je dusić na tłuszczu. Gotowane tracą smak.

    OdpowiedzUsuń
  3. agacioszka25 maja 2010 20:51

    A ja z racji mojego wykształcenia (baaardzo humanistycznego) zwróciłam uwagę na słowo"Opłókać". I wyobraźcie sobie, że kiedyś za błąd uważano pisanie tego słowa przez "u". Cytując słownik etymologiczny Aleksandra Brücknera (nie mam pojęcia, z którego roku): "Płókać, wypłókiwać, mylnie i przez u pisane...".
    A wydaje się, że 1934 (Muscat pisze, że z tego roku jest książka) był wcale nie tak dawno... :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Muscat26 maja 2010 16:33

    Rain.drop - wstyd mi, że tak skromnie, ale tym razem nie mogłam nic innego wymyślić.

    Kryzysowy kucharzu - w zasadzie wolę warzywa duszone, niż gotowane (patrz: te wszystkie moje kari), lecz i takie są smaczne i zdrowe, a sztuczka zachowania dobrego smaku polega na użyciu bardzo niewielkiej ilości wody, wkładaniu jarzyn do wrzącej wody i użyciu niewielkiej ilości soli (czasem cukru i octu). Te szparagi gotują się tylko kilka minut! Najpierw wkładam te grubsze, a na koniec cieniutkie i główki.
    Zapewniam Cię, że nie straciły smaku - były idealne!

    Agacioszko - Tak! Takich ortograficznych i gramatycznych różnic znalazłam w tej książce mnóstwo. Momentami aż śmiechem wybuchałam. Przy okazji jeszcze zamieszczę jakieś "kwiatki".

    OdpowiedzUsuń
  5. Dorota Bulbiak20 czerwca 2010 19:49

    Piękne są takie stare przepisy :). A ortografia przed wojną była wspaniała. Czytałam niedawno "Lato leśnych ludzi" w przedwojennym, starym wydaniu i wyobraźcie sobie, że "nie ma" pisało się kiedyś razem. Na początku myślałam, że to zwykły chochlik, do momentu gdy natrafiłam na kolejne, pisane łącznie, wersje ;).

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)